Przebarwienia słoneczne — czym są i jak ich uniknąć?
Promienie słoneczne są rodzajem fal elektromagnetycznych, niezbędnych do życia. Niestety w nadmiarze oddziałują one negatywnie na skórę — przyspieszają jej starzenie, zwiększają ryzyko chorób i odpowiadają za zaburzenia pigmentacyjne. Sprawdź, jak powstają przebarwienia słoneczne i w jaki sposób zmniejszyć ryzyko takich zmian!
Dlaczego powstają przebarwienia słoneczne? Czym jest hiperpigmentacja?
Wyjaśnienie procesu powstawania przebarwień warto zacząć od przybliżenia znaczenia melanogenezy. Otóż w warstwie podstawnej naskórka każdego człowieka występują dendryczne komórki barwnikowe — melanocyty. Odpowiadają one za produkcję melaniny, czyli grupy pigmentów. Wyróżnia się jej dwie podstawowe formy, takie jak:
eumelanina — jest to ciemny barwnik (od brązowego do czarnego) - najwięcej mają go osoby o ciemnej karnacji;
feomelaniny — jasny barwnik (od żółtego do czerwonego) - przeważa u osób o jasnej karnacji.
Proporcje pomiędzy wymienionymi formami, a także ogólna ilość melaniny odpowiadają za fototyp skóry, czyli jej genetycznie uwarunkowany kolor, jak również odcień włosów i tęczówki. Na cechy fenotypowe nie mamy wpływu, jednak to od nich w dużej mierze zależy stopień wrażliwości skóry na działanie czynników zewnętrznych, głównie promieniowania słonecznego. Z tego właśnie powodu przebarwienia w największym stopniu dotyczą osób z jasną karnacją, natomiast praktycznie nie występują u ludzi rasy czarnej.
Każdy melanocyt połączony jest z kilkudziesięcioma komórkami naskórka (keranocytami), do których za pomocą melanosomów transportowany jest barwnik szczególnie wówczas, gdy skóra wymaga wzmożonej ochrony. Podstawowym zadaniem melaniny jest bowiem pochłanianie promieniowania ultrafioletowego, tym samym ochrona głębszych warstw skóry przed jego negatywnym działaniem.
Gdy pod wpływem nadmiernej ekspozycji na słońce, a także wielu innych czynników dochodzi do zaburzeń produkcji melaniny, mowa o hiperpigmentacji, czyli powstawaniu nadmiernego, zwykle lokalnego zabarwienia skóry. Zmiany pigmentacyjne mogą pojawić się również wówczas, gdy barwnik produkowany jest w odpowiedniej ilości, ale jest nierównomiernie rozmieszczony w skórze.
Czy tylko opalanie prowadzi do przebarwień posłonecznych? Wpływ UVB i UVA na skórę
Za brązowy odcień skóry pojawiający się na kilka godzin po opalaniu odpowiadają promienie szczególnie UVB. Ich natężenie wzrasta w okresie letnim i godzinach południowych. W większości wnikają one do wierzchnich warstw skóry, ale powodują wiele szkód. Ten typ promieniowania UV zwiększa poziom melaniny w skórze, odpowiada też za miejscowe reakcje skórne w postaci zaczerwienienia, bolesności i oparzeń.
Z kolei promienie UVA przenikają przez naskórek, docierając do skóry właściwej. Co ważne, są one emitowane niezależnie od pogody i pory roku, dlatego nawet zimą jesteśmy narażeni na ich szkodliwe działanie. Promienie UVA odpowiadają nie tylko za pobudzenie komórek pigmentacyjnych skóry, ale także za zmiany w obrębie włókien kolagenowych i elastyny. W konsekwencji skóra szybciej traci wilgoć, staje się wiotka i podatna na przedwczesne powstawanie zmarszczek.
Każdy typ promieni prowadzi Promienie UVB, UVA, ale także bardzo liczne w promieniowaniu słonecznym widzialne światło niebieskie, prowadzą do powstania plam na skórze. Trzeba więc pamiętać, że zmiany takie występują nie tylko bezpośrednio po długotrwałej ekspozycji na promienie słoneczne, ale również z dużym opóźnieniem, nawet po wielu latach.
Czynniki zwiększające wrażliwość skóry na słońce
Różnego rodzaju zmiany skórne, takie jak piegi, ostuda (melasma), czy plamy soczewicowate pojawiają się najczęściej na odsłoniętych partiach ciała, takich jak twarz, szyja, dekolt, ramiona i dłonie. Miejscowe nagromadzenie pigmentu na tych obszarach potwierdza związek długotrwałej ekspozycji na słońce z hiperpigmentacją. Niemniej jednak istnieje grupa czynników, które zwiększają ryzyko przebarwień słonecznych poprzez zaburzanie aktywności melanocytów w skórze. Są to głównie:
zaburzenia hormonalne — na występowanie melasmy, czyli charakterystycznych zmian na skórze twarzy najbardziej narażone są kobiety po ciąży i w okresie menopauzy;
wiek — ryzyko plam pigmentacyjnych wzrasta wraz z wiekiem, co ma związek m.in. ze zmianami hormonalnymi, a także naturalnym spowolnieniem procesów regeneracyjnych organizmu;
przyjmowanie niektórych leków — niektóre substancje działają fotouczulająco, np. leki stosowane przy chorobach serca i układu krążenia, przeciwdepresyjne, przeciwartretyczne, antybiotyki, sterydowe preparaty zewnętrzne, a także powszechnie stosowane preparaty przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. ibuprofen); fotouczulająco może działać również przyjmowanie antykoncepcji doustnej — stosując jakikolwiek preparat, warto sprawdzić, czy uwrażliwia on na słońce;
zioła i suplementy — skóra staje się bardziej wrażliwa na słońce także pod wpływem ziół, np. dziurawca, nagietka, arniki górskiej czy skrzypu polnego — częstych składników ziołowych suplementów;
kosmetyki — fotouczulające substancje mogą stanowić także składnik kosmetyków, np. perfum, a także tych zawierających niektóre olejki eteryczne.
Jak uniknąć przebarwień na skórze? Odpowiednia protekcja przeciwsłoneczna
Chcąc uniknąć nadmiernej pigmentacji, należy przede wszystkim zadbać o odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną. Przed opalaniem warto aplikować kremy i balsamy z wysokim filtrem, na poziomie SPF 50 lub 30, np. Ultra Fluid Perfector SPF+, który nie tylko chroni, ale też nawilża skórę. Preparat ten nie zawiera filtrów chemicznych i środków zapachowych, dzięki czemu świetnie nadaje się do każdego typu skóry, także tej wrażliwej. Kosmetyk nie pozostawia też białego osadu na twarzy lub ciele, co ułatwia jego stosowanie. Pamiętaj, że nawet dobry krem z wysokim filtrem SPF 50 należy aplikować kilkakrotnie podczas opalania, przynajmniej co 2-3 godziny, a jeśli się kąpiesz — każdorazowo po wyjściu z wody.
Preparaty ochronne warto stosować nie tylko przed wyjściem na słońce. Aby uniknąć nieestetycznych plam, skuteczny krem należy nakładać także zimą. Odpowiedni pod makijaż będzie np. krem SPF 50+. Pozostawia on gładkie wykończenie i jest łatwy w użyciu. Zimą i w pochmurne letnie dni możesz aplikować go na twarz, ale warto rozprowadzać preparat także na dłoniach i dekolcie.
O czym jeszcze pamiętać przy profilaktyce przeciw przebarwieniom po słońcu?
Warto pamiętać, że ogromny wpływ na przebarwienia słoneczne ma również płaszcz hydrolipidowy. Prawidłowo w warstwie rogowej naskórka (zewnętrznej) panuje pH na poziomie 4,0-5,5, natomiast w warstwach głębszych, w których obecne są melanocyty, wartość ta jest wyższa — pH ok. 7,2-7,4.
Różnica pomiędzy pH w poszczególnych warstwach skóry jest niezbędna dla prawidłowych procesów pigmentacji. Jeśli z różnych przyczyn dochodzi do uszkodzenia naturalnej bariery ochronnej naskórka, proces melanogenezy może ulec trwałym zaburzeniom. Z kolei płaszcz hydrolipidowy może ulec uszkodzeniu nie tylko pod wpływem kontaktu z promieniowaniem UV, ale także przez źle dobrane kosmetyki, zbyt inwazyjne peelingi i zanieczyszczenia. Aby nie dopuścić do powstania przebarwień, warto więc dbać o systematyczne, prawidłowe oczyszczanie, nawilżanie i odżywianie skóry.
Czy brązowe plamy po słońcu znikną? Jak można je rozjaśnić?
Świeże przebarwienia skóry przy właściwej pielęgnacji mogą zaniknąć dzięki naturalnym procesom stałej wymiany martwych, zrogowaciałych i złuszczających się komórek naskórka keratynizacji, czyli wymianie martwych komórek naskórka na nowe. Aby zredukować przebarwienia, stosuje się peelingi złuszczające i odpowiednie kosmetyki zawierające substancje o właściwościach rozjaśniających.Szczególnie trudne do usunięcia są plamy głębokie. W takich przypadkach pomóc może kosmetolog lub dermatolog.
Ocena skóry: jaki sposób pielęgnacji skóry twarzy przyjąć?
Z pomocą naszych ekspertów określ czego naprawdę potrzebuje Twoja skóra a następnie odkryj najbardziej odpowiedni sposób jej pielęgnacji.